Erit enim mecum, si tecum erit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quibus ego vehementer assentior. Maximus dolor, inquit, brevis est. Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Duo Reges: constructio interrete. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Et ille ridens: Age, age, inquit,-satis enim scite me nostri sermonis principium esse voluisti-exponamus adolescenti,.
Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.
Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur.

Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium.
Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis?
Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.
Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?
Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat.

An quae de prudentia, de cognitione rerum, de coniunctione generis humani, quaeque ab eisdem de temperantia, de modestia, de magnitudine animi, de omni honestate dicuntur?

Cumque duae sint artes, quibus perfecte ratio et oratio
compleatur, una inveniendi, altera disserendi, hanc
posteriorem et Stoici et Peripatetici, priorem autem illi
egregie tradiderunt, hi omnino ne attigerunt quidem.

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis
malis oppressum.

Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. An tu me de L. Minime vero istorum quidem, inquit. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Quarum cum una sit, qua mores conformari putantur, differo eam partem, quae quasi stirps ets huius quaestionis. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Laboro autem non sine causa; Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Bork: Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Falli igitur possumus.: Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
Erat enim Polemonis.: Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?